هایکو سرایی

جاپانی ها شعرهای کوتاه پاره پاره که به گونه‌ای اسرارآمیز لطیف، تصویرمَدار و ژرف میان عاشق و معشوق تبادله میگردد را هایکو میگویند. هایکو در قرن هفده پدید آمد و یکی از کوتاه‌ترین قالب‌های شعری است که برداشت شعر را به عهده‌ی مخاطب (معشوق) می‌گذارد. حتا همین آزادی برداشت برای خواننده غیر مخاطب هم بسیار دلپذیر است. هایکو طبیعتی سهل و ممتنع دارد؛ ظاهر ساده، اما بُعدی بس ژرف و عمیق . اینک هایکو های من

۱

.......... 

نوشتی زود میخوابم 

خداحافظ

نوشتم جمله ات تکرار ... 

ولی اما بدل گفتم

عزیزم گولی خوابت !!!!

دوباره با نیایش زیر لب گفتم 

خدایا عمر من را خواب او گردان........

........

۲

دو ساعت بعد فهمیدم

دعایم بی اثر بوده!‌

و بوی عطر ناز جسم بی خوابت شد استشمام

دوباره بهر من چند جمله بنوشتی و رفتی خواب

شگفتا دلبرم انگار

نموده ترک آن تابلیت!!! خدایا!!! .... نی

امیدت را مگیر از من

شهر زوترمیر