دست داده بود را دیدم و شنیدم که گاهی پیش طالبان؛ خدا و رسولش را شفیع می آورد که بس کنند ظلم و آدم کشی را و گاهی هم پیش اشرفغنی و عبدالله – عبدالمود
واقعن همانگونه که طلوع و غروب خورشید کار روزانه و معمول است و جز اخبار بحساب نمی آید این روز ها آدم کشی هم در کشور ما کار معمول و روزمره شده و نزدیک است که خبر به حساب نیاید
پرسش اصلی اینجاست که: این درنده گان حجری چرا از نوشیدن خون بیگناهان سیر نمیشوند؟ آگراین آدم کشی های پی در پی اخیر نوعی قدرت نمایی؛ آی ایس آی در برابر امریکا باشد؛ درحالیکه نماینده امریکا خونریزی ها را خشونت ها گفته به نحوی توجیهه میکند؛ با امارت عصر حجری حاضر به بستن پیمان میباشد؛ پس آنکه دست به کشتار بیگناهان میزند خواهد دانست که حساب و باز خواست این خونهای بیگناهان که ریخته شده را کی خواهد داد؟
واقعن آنچه که بشر از همان نخستین روز های تاریخ تا همین دوران مدرن برای خود حفظ کرده، مقوله «زور» است. به زعمِ زورمندان، «زور» از یکسو تنها وسیله ی حفظِ منفعت است که به وسیله ی نظامهای خود کامه، فرامین نوشته شده و نانوشته و حتا وحشت به عنوان یک قانونِ طبیعی بر همنوعان، تحمیل میگردد. از سوی دیگر همین مقوله «زور»، همچنان وسیله ی طبیعیِ حفظِ بقا، وسیله ی رهایی از سلطه متجاوز و وسیله ای برای تحصیلِ نان و نشان شده است بگفته بیدل
برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی- که در نظام طبیعت ضعیف پامال است.
هرچند پس از پایان جنگهای جهانی و برپایی سازمانهای حقوق بشر ؛ ملل متحد و امثالهم عده ای با ارزش های انسانی خواستند مقوله زور را با حالت دفاعی مهار سازند اما بزودی همین مقوله «زور» در حالت تدافعی نیز به تدریج، راه آمیزشِ با «حرص» و «طمع» و «هوس» را در پیش گرفت و با حمله و تجاوز به حقوق یکدیگر از جنبه ی دفاعی دوباره به حالتِ تعرّضی و تجاوز درآمدند چنانچه استاد خلیلی در نکوهش از نخستین سالروز تاسیس ملل متحد میگوید
هنگامه صلح ملل تمهید جنگ است و جدل – دارد نهفته در بغل این صلح ها پیکار ها.
امروز هم هر باری که از صلح سخن گفته میشود خشونت ها جنگها افزایش پیدا میکند و بشمار قربانیان بیگناه افزوده میشود. اما ملیشه های آی ایس آی که خود را ناجی دین و شریعت میدانند این دو نکته را باید بدانند اول اینکه قرآن در آیه ی ۳۲ سوره ی مائده، آدم کُشی را تبلورِ آشکارِ فساد و سرآغازِ خودکُشیِ فردی و قتل عموم همنوعان قلمداد میکند.
دو دیگر اینکه هیگل فیلسوف بزرگ غرب معتقد است که : «مجازات،مرگ (اعدام) حقِّ مُجرم است. زیرا این عمل، ناشی از اراده ی خود اوست. وی میگوید از اینکه مُجرم، تجاوز به حق دیگران را به عنوانِ حقِّ خود اعلام میکند. ( مثل طالب) جُرمِ او نفی حق دیگران است و مجازات اعدام، نفیِ این نفی است. لهذا من معتقدم روز باز پرسی خواهد بود هم در زمین هم در محشر
