دوستی که از نظر نحصیلی درجه بلند علمی دارد و شخصیت شهید احمدشاه مسعود را همیشه محترم میشمارد؛ اینبار در کابل رو بمن کرده گفت: من با پیشوند قهرمان ملی در پهلوی اسم احمدشاه مسعود مخالفم. درحالیکه با نگاه متعجبانه سویش میدیدم افزود: او بیادر مبارزه اش صحیح ولی (ملی؟؟) در کدام پس کوچه ای بادغیس رفته جنگ کده؟ در کدام ولسوالی پکتیا؟ در کدام علاقداری قندهار و هلمند ؟ برو بیادر همو قهرمانیش صحیح ولی قهرمان ملی اش بیخی زیاده روی است ! من که بسویش با نگاه های بی باورانه میدیدم و خاموش بودم بالاخره صبرش را با خموشی ام تمام کردم و با نوعی خشم از عدم تائید سخنانش از من پرسید بگو نی بیدر نظر تو چیست؟
گفتم واقعن از نظر تو قهرمان ملی یک کشور باید در کوچه کوچه ای یک کشور بجنگد تا لقب (ملی) را اخذ کند؟ با متانت و غرور پاسخ داد : بلی! گفتم: برادر عزیزم افغانستان ۳۴ ولایت ۴۴۶ ولسوالی ۲۸۰۰ علاقداری بیشتر از یک لک قریه و احتمالن بیش از دهها میلیون کوچه و پس کوچه دارد پس برای قهرمان ملی شدن آدم نیاز به چند سال عمر دارد با در نظر داشت طی فواصل که آنهم زمانگیر اس حد اقل در هر کوچه یکروز بجنگد؟ دوست عزیزم با همین سوال کوچک از غضب و خشمش فرو کاسته شد و با آرامش گفت مقصدم (ملی) است یعنی مبارزه در همان یک دره ؟؟؟ در پاسخش با همان متانت پیشتر خودش گفتم : بلی ! گاندی قهرمان هندوستان است ! ارنستو چکورا قهرمان آزاده گی ضد امپریالیزم است ماندیلا و امثالهم هیچ کدام شرایط کوچه به کوچه ای را که خودت وضع کرده ای را ندارند.
برادرم !!! وطن در چهل سال اخیر دوبار مورد تجاوز قرار گرفت از نظر من هر کسیکه در این دوبار علیه متجاوز بپا خیسته قهرمان است اما هر کسیکه توانسته متجاوز را مجبور کند تا همرایش به عنوان یک طرف در مورد افغانستان روی میز مذاکره بنشاند همان آدم قهرمان ملی است حتا اگر یک کوچه را به نماینده گی از تمام کشوراز لوث متجاوز تا اخیر پاک نگه داشته باشد .همان یک کوچه یا یک کوه نماینده گی از تمام کشور می کند. دوست من دوباره تف و جوش بالا کرد و گفت :خی ایقدر قوماندانهای دیگر چطو؟ گفتم هر قوماندان به ذات خود قهرمان این کشور است حتا من و تو که در سازمان جوانان و حزب نرفتیم همین خودش بمعنی نفی همان تجاوز و مقاومت در برابر یک رژیم بود و در اصل خود یک قهرمانی است. اما کسیکه در کوچکترین کوه یک کشور در برابر یک ابر قدرت ایستاده و آنقدر جنگیده تا اینکه آن ابر قدرت دیگر از تصرف همان منطقه دست بشوید و همان ساحه را دیگر آفغانستان دموکراتیک نه بلکه به عنوان سرزمین آزاده برسمیت بشناسد و از واژه های اشرار و دزد صرنظر کرده و با همان اشرار دیروزه به عنوان ناجی کشورش در میز مذاکره بنشیند؛ از نظر من نماد همان ملت و قهرمان ملی همان کشورست. دوست عزیزم که دیگر خموشی اش گواهی از قناعتش میداد خیره خیره بمن نگاه میکرد.
ومن سپس با جرآت برایش گفتم : ! با یک جستجو در جستجوگر گوگل خود میدانی که بیشترین کتابها در بیشترین زبانهای دنیا حتا بزبان کوریایی و جاپانی در مورد قهرمانی مسعود به نگارش رفته و خود میدانی که هیچ کسی در جهان عاشق چشم و ابرویی مسعود نیست بلکه قهرمانی او و آوازه ای آزاده گیش او را در جهان به یک چنین شهرت جهانی رسانیده است. با مسولیت گفته میتوانم که تا حال برای هیچکس اینقدر کتاب نوشته نشده حتا ارنستو چگورا و امثالهم بنابران قهرمان ملی واژه ای بسیار کمی است برای احمدشاه مسعود و از نظر من
مسعود را ما بخواهیم یا نخواهیم قهرمان جهانی مبارزه با پدیده کمونیزم لقب داده اند
مسعود را قهرمان دنیای اسلام راستین در مبارزه با تروریزم لقب داده اند
مسعود بدون شک امپراطور جهان آزاده گیست. اسمش مثل سایر امپراتوران آزاده و بی نظیر دیگر دنیا همیشه جاویدان خواهد بود
شما چه فکرمیکنید؟؟
قهرمان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر