سابق
وزارت دفاع را وزارت جنگ یا (حربیه ) که معنی اش همان جنگ به زبان عربی است میگفتند ولی بعد ها به وزارت
دفاع تغیر نام داد. من فکر میکنم علت این تغیر نام، شناخت مقام والای انسان قرن بیست از معرفت انسانی، نفرت
از جنگ و در کل انسانی اندیشیدن باشد. اما دنیای مجازی فیس بوک که در آغاز قرن ۲۱ به
عنوان بهترین قاره صلح عرض اندام کرد و وسیله ای برای برقراری ارتباط با دوستان و
اُنس و الفت با یاران تازه و قدیم محسوب
میشد و بزرگترین دنیای عشق، ادب، شعر، موسیقی
و حتا اندیشه های انسانی بود متاسفانه امروز مبدل به بزرگترین گارنیزیون
جنگهای لفظی وقلمی و در کل جای وزارت جنگ را گرفته
ومیدانی شدهه برای جنگهای اندیشوی
؛ قومی ؛ ادیان و جنگ قدرت.
هرچند
جنگهای قلمی در همه عرصه ها تا حدودی از اول بطور پیدا و پنهان موجود بود اما ظهور
و بروز دهها ناصح و بچه های فلمی بشکل زنده یا لایف که در اوایل از درون موتر ها و
در این اواخر از پشت میز خطابه ها همراه با چرس و چلم در حال سخنرانی هستند؛ منجر به
شکل گیری لشکری از مبارزان و هواخواهان سایبری از نوع سیاسی؛ ایدیالوژیکی؛خماری و
چرسی؛ و امثالهم شده است. که در صفحه صلح آمیز خودت هم نمیتوانی تماشاگر اینگونه
جنگها نباشی و وقتی از روی کنجکاوی بخواهی به یکی از این لایف ها و لشکر همراهان سیبری
شان برای لحظه گوش دهی ؛متوجه می شوی که
این لشکریان و خطابه گران فقط با زبان هتاکی و فحاشی آشناست و از همان خرده
مدنیت و فرهنگی که طی این سالها در سطوح مختلف جامعۀ ما بشکل ابتدایی در کابل عزیز شکل گرفته بود، به کلی بی بهره
اند.
لشکریان
سیاسیون در قدرت ؛ از قدرت کنار زده شده و تشنه گان قدرت با زبان اهانت آمیز خود؛ به
تر و خشک و حاضر و غایب و گناهکار و بیگناه رحم نمیکنند. تمام مواریث تاریخی و هویت
بخش جامعۀ و همۀ شخصیتهای اصیل و شریف را با زبانی هرزه و فجیع به باد تمسخر و تهمت
و هتاکی و بی ادبی میگیرند.
حتا
رفتن داکتر عبدالله به سازمان ملل گویی چشم
انداز فرصتی دوباره برای نیروهای فیس بوکی طرفدارداکتر که در سال اخیر رو به افول بی
سابقه نهاده بودند را فراهم کرده. طوریکه شاهد هستید بعضی از آنها در لایف ها
دوباره پدیدار شده اند و با بی بدیل خواندن داکتر بر هر پرسشگر با زبان هتاکی
میتازند
گرچه
این جنگ ها نتیجۀ هوش و ابتکار و تلاش دشمن نیست؛اما بنظرم از این جنگهای فرمایشی فقط دشمن سود میبرد
زیرا که وطنداران ما با خود شیفتگی آن را مفت
و بی هزینه در اختیارشان گذاشته است!
کم کم به جاي خاليت در فیس عادت ميكنم
بردرگه این دير گاه با یاد تو چت میکنم
بر یاد ابروی تو من عمریست بسمل زنده ام
تصویر زیبای ترا هر دم عبادت ميكنم
گر سجده کردم من ترا, میخوانمت گه گه خدا
وینگونه با تو ایزدا عرض ارادت ميكنم
با ایمیلت مرهم نهم بر این دل سودا زده
کز زخم قلب خونچکان دارم عيادت ميكنم
دستی زغیب آرد مگر, دیدارت ای نورالبصر
من ناشکیبم نه صبور , با دهر حسادت ميكنم
نه "من" نه" سلوا" نه هوا, شرطت کند قامت دوتا
رویاء وبلاگ ترا, در سر زيارت ميكنم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر