طنز سیاسی دال و قابلی

از  دال خوران به قابلی خور ها

خواهران و برادران قابلی خور! شما هر روز ما پاکستانی ها را طعنه به خوردن دال میدهید. اما خود تان از فواید دال و ضرر قابلی خبر ندارید. بالاخره دلم به حال بیخبری تان سوخت.بخاطر اینکه همسایه هستیم و طبق ارشادات دین مبین اسلام حق همسایه فرض است بنابرین خواستم این چند نکته را با شما شریک کنم اگر پذیرفتید فقط دعا تان را طمع دارم در غیر آن بر دال پشاوری که همین حالا از برنج سیله کرده قیمت است بیشتر بخندید

نخست اینکه قابلی چسپ داره، از همین سبب آدمهای قابلی خور سعی دارند در قاعده هرم قدرت بچسپند و همانجا آرام بخوابند. در بهترین حالت قابلی خوران این جماعت زنجیر شده به قاعده هرم، بیخی دست از خیال تصرف راس هرم برمیدارند و هیچگونه تلاشِی بسمت بالا و به قصد رهبری نمیکنند. تمام توان آنها حفظ همین جایگاه حداقلی چسپیدن به قاعده هرم قدرت و بر رخ کشیدن تاریخ پنجهزار ساله شان است وبس! زیرا چسپوکی قابلی و میوه کاهو آٔدم را در ساختار هرم قدرت حاشیه نشین میسازد. اما دال مغز را بیدار و زرنگی را به آدم ارزانی میکند. ببینید ما دال خوران بیست و نه سال آزگار است که با دو تا اسم که هیچ کدام تان این دو اسم را فزیکی ندیده اید بر شما امر و نهی میکنیم. اسم اولی سه سال از زیر قبر برایتان پیامهای عیدی میفرستاد و رهبرتان دنبالش سرگردان در روی زمین میگشت ولی ما نشسته بر سفره دال بر حماقت شما میخندیدیم. یکبار ما دال خوران یک وکیل تان که زنی بود از غزنی، بخیالم بنام هما سلطانی نام داشت را کمی پیسه دادیم تا بگوید ملا عمر در خانه اش اس ! شما سی میلیون قابلی خور باور کرده بودین که ملا عمر در خانه یک زن هزاره اس اما ما را خو بگذار دیگ دال ما از خنده گرده کفک شده بود سر تان. جالب است از سال ۱۹۹۳ تا اکنون یکی تان از نشئه قابلی یکروز نپرسیدید که این امیرالمومنین تان ملا محمد عمر ولد کیست ؟ پدرکلانش کیست؟ خسرش؟ مامایش؟ کاکایش؟ رفیقش؟ اقاربش کیها اند؟ اگر گفتیم نیم روی خود را نشان میدهد نیم دیگرش را پس از فتح افغانستان! شما نعره تکبیر گفته باور کردید. اگر گفتیم از هلمند اس باور کردید اگر گفتیم هوتک اس و از قندهار باور کردید اگر گفتیم از ارزگان اس گفتید حق و از ما کرده مطمئن بودید. ای داد و بیدا

دیگه هم از اضرار قابلی بگویم؟! بخدا نشئه قابلی بود ورنه قسم میخورم اصلن چنین آدمی موجود نبود. حالا پسرش را وزیر دفاع تان ساخته ایم آیا پیژنتون تان چک کرده ملا یعقوب ولد، ولدیت، سکونت اصلی، فعلی، اقارب وزیر را ؟؟ مطمئنم نه! زیرا لزومی نداره ! قابلی گنگسیت داره! برای شما حفظ همین پلوان خانه پدری شرط است آنهم به چنگ و دندان و تقلا، تا از همان اندک حیثیت و مقام شهروندی خود نازلتر نشوید. شما را چی به پاچاهی او خو سایه خداس هر که را داد میدهد ! اما آنکه با دال بزرگ شده و دال میخورد به چیزی پاهین تر از راس هرم قانع نمیشود زیرا دال خور بزرگ می اندیشد.

جالب اینکه قابلی خوران ساکن این جغرافیای عقیم، نه نای پرسشگری دارند و نه سودای حق طلبی!!!، دوم نمره گی فارغ بال اگر برای شان برسد بیخی هفت پشت شان را بس است. اما دال خوران هم سودای حق طلبی دارند هم نای پرسشگری از هر آدم

حتا یک چلی که دال خورده باشد بجز مقام ریاست جمهوری و امیر شما کمتر قانع نمیشود اما پی اچ دی و پروفیسور قابلی خور به معاون ملی سرخک راضی اس و دعا گوی!

آری هموطن از طنز و شوخی که بگذریم ! تجربه به اثبات رسانده به هر اندازه که شناگر ماهری باشی، تا زمانی که در مسیر رودخانه پرخروش زندگی، به کرانه های آرام ساحل پناه ببری و دلخوش به گرفتن شاخه های حاشیه باشی؛ بالاخره دست هایت، تنت، فکر و روحت کرخت می شوند!شنا به مرور زمان یادت میرود! پس برای ماندگاری، برای عزت و سرافرازی ناچار هستی دوباره تن به آب بدهی و جانانه شنا کنی!! باید قوی باشی و فکرت را بر احساست حاکم کنی در غیر آن نابود میشوی