۱۳۹۱ آذر ۱, چهارشنبه

سخنانی از چارلی چاپلین





 خوشبختی فاصله این بدبختی تا بدبختی دیگر است 
 نقاش کامل آنست که از هیچ برای  خود سوژه بسازد 
 حتی تظاهر به شادی نیز برای دیگران شادی بخش است 

 ازدواج مثل بازار رفتن است تا پول و احتیاج و اراده نداری بازار نرو 
 انسان اگر فقیر و گرسنه باشد بهتر از آن است که پست و بی عاطفه باشد 

 بزرگ ترین الماس جهان آفتاب است،که خوشبختانه بر گردن همه می درخشد 
 درخشان ترین تاجی که مردم بر سر می نهند در آتش کوره ها ساخته شده است 

 مردمان روی زمین استوار ، بیشتر از بندبازان روی ریسمان نااستوار سقوط می کنند 
 شکست خوردن ناراحتی ندارد . آدم باید شجاع باشد تا بتواند از خودش یک احمق بسازد 

 اگر شاد بودی آهسته بخند تا غم بیدار نشود و اگر غمگین بودی آرام گریه کن تا شادی ناامید نشود
 این یکی از تضادهای زندگی ما است ،که آدم همیشه کار اشتباه را در بهترین زمان ممکن انجام میدهد 

 وقتی زندگی صد دلیل برای گریه کردن به شما نشان میدهد ،شما هزار دلیل برای خندیدن به آن نشان دهید
 من دریافته ام که ایده های بزرگ هنگامی به ذهن راه می یابند که مصمم به داشتن چنین ایده هایی باشیم 

 فیلمسازان باید به این نکته نیز بیاندیشند که فیلمهایشان را در روز رستاخیز با حضور خودشان نمایش خواهند داد
 شاید زندگی آن جشنی نباشد که تو آرزویش را داشتی را داشتی ،اما حالا که به آن دعوت شده ای  تا میتوانی زیبا برقص

 دنیا آنقدر وسیع است که برای همه مخلوقات جا هست. به جای آن که جای کسی را بگیرید، تلاش کنید جای واقعی خودتان را بیابید





۱ نظر:

بابک گفت...

وقتی از کسی می پرسی نظرت درباره مثلا اب چیست بدون اندیشه ای میگه من در باره اب نظری تدارم؛ ولی اگر از خوبی ویا بدی اب محلی گویاشدی بلافاصله موضع کیری میکنه که ای اقا ابنطور نیست ،وشخصی که نظری به اب نداشت اغاز به نظریه پردازی مینماید.میشه نتیجه کرفت که پایه نظرات بعضی افراد حامعه گرفته شده از پرامترهائی هستند که در اجتماع بدانها تزریق شده است.