۱۳۹۳ شهریور ۱۲, چهارشنبه

رسانه و مسئولیتهایش

بدون تردید تلویزیون افغانستان انترنشنل،  رسانۀ واقعن مهم و غنیمت در رساندن اطلاعات و اخبار وطن ما پس از سقوط کابل بدست طالبان،میباشد. اما نمیدانم فلسفۀ وجودی برخی برنامه‌های کارشناس محور این تلویزیون در چیست؟ اصلن معیار انتخاب و حضور برخی مهمانان یا به اصطلاح کارشناسان در این تلویزیون چیست؟ کی تشخیص میدهد که این افراد در چه حوزه ها‌ئ صاحب نظرند و تخصص دارند؟ کی مشخص میسازد که حضور این عده کارشناس تا چه حد اثرگذار و گره گشای درد و آلام مردم است؟ متاسفانه من پاسخ هیچکدام این سوال ها را نمیفهمم اما این نکته را میفهمم که حضور بی‌ثمر برخی افرادی که «عقیدۀ‌ اش اسیر عقده‌هایش» شده،عاقبت آسیب بزرگی برای این رسانه خواهد زد. که انشالله چنین مباد. زیرا از ادبیات این کارشناسان که با ( ببینین) آغاز و با ( درواقع) گفتن های پیاپی تکرار میشود، پیداست که حرف و عمل‌ اینها هیچ سنخیتی با اندیشه و فرهنگ این سرزمین کهنسال و این ملت خرد ورز ندارد؛پیداست که اینها اکثرا خود را فراتر و برتر از دیگران می‌دانند و با ادبیاتی لبریز از کینه و کدورت، نه تنها بر رانده شده های دربار امریکایی بلکه حتا بر برخی افراد و چهره‌های نام‌آور این سرزمین، میتازند و همه از جمله مرده و زنده را مورد هجمۀ و لگد متعصبانه شان قرار می‌دهند. واضح است که اینکار با نقد کارشناسانه در تضاد قرار دارد. مجریان این تلویزیون مطمُئن باشند که سخنان اینها اقناع افکار عمومی و امیدبخشی به جامعه و مردم به ویژه جوانان را در پی نخواهد داشت و بجای جذب بیننده قوۀ فرار از این تلویزیون را سرعت خواهد بخشید. کاش این جماعت می دانستند که به قول مولوی:
آب اگر در روغن جوشان کنی
دیگدان و دیگ را ویران کنی
سوگمندانه باید گفت مدتیست این تلویزیون با نگاه بستۀ جناحی، تک صدایی، یکسویه نگری جا در پای بی بی سی میگذارد و به جای بسترسازی برای گفتگوی واقعی و شنیدن صدای مردم،با سوء تدبیر و دعوت چند باره از برخی افراد که فاقد پایگاه و جایگاه در بین مردم هستند؛ باعث بی‌اعتمادی وسیع مردم به این رسانه میشوند! هرچند خسروان امور مملکت خویش بهتر میدانند اما از ما یک گفتن بود.


هیچ نظری موجود نیست: