تصویر رویا و لقمه چرب

لقمه چرب یا ساجق شیرین؟

با ریش فرانسوی و مشت گره خورده مفتخرانه و از خود راضی بر سر میز خطابه میکوبید و با دهن پر میگفت: سر گنج خواب هستیم! وطن ما پر از معادن دست نخورده است! خوشبختانه که ای لقمه چرب گلوگیر است. اسکندر ای لقمه ره قورت نتوانست! انگلیس،شوروی، امریکا جهانخوار و ناتو نتوانست گنجهای ما را ببلعد! ایران و پاکستان هم نمیتانه! اشتراک کننده گان محفل که برای تقبیح سیاهروز هفت ثور، برای چند ساعت، در اروپا، زیر یک سقف گرد آمده بودند، فهمیده و نافهمیده پیوسته برایش کف میزدند. متاسفانه در میان اشتراک کننده گان، این بیماران گرفتار در چنبرۀ شکست, توهم، ناتوانی ، بی بضاعتی، یاس و پراکندگی تاریخی، یکی نبود که بگوید کاکا مسئله را از بنیاد اشتباه متوجه شدی! اول همین لقمه بیخی چرب نیست بلکه اندک شیرین و طعم نعنایی دارد. دوم همین لقمه خوردنی نیست بلکه مثل ساجق جویدنی و غیر قابل قورت میباشد! سوم اینکه تمام همین متجاوزین که نام بردی هیچکدام برای قورت کردن و هضم کردن و قبضه کردن این راه (ببخشید جغرافیا) نیامده بودند بلکه فقط از همین راه برای عبوربسوی اهداف بلندتر با کمک راه بلد هایشان آمدند و تا وقتی که دل شان خواست ماندند من و تو را کشتند و بالاخره راه بود باید میرفتند و نر واری هم رفتند. بر خلاف ادعا های موجود هیچکدام شان هم شکست نخوردند

آری! تلخبتانه در هر مقطع تاریخی کشور ما را هر غول استعمارگر زمان یکبار مثل ساجق، بدهن میکند و با هوای نفسهایش تا سرحد ترقانیدن پف کرده پوقانه میکند. با مکیدن آخرین جوهر و طعم شیرینش، بگفته خلیلزاد (وقتیکه دیگه او ارزش سال های سابقش را از دست داد) روی فرش کوچه های سیاست، ساجق وار تف اش میکند تا هزاران نفر رویش پای بگذارند! اگر این لقمه چرب میبود ارزش همیشگی میداشت نه ارزش مقطعی! اگر در این خطه معدن میبود هرگز از اینجا غول کپیتال نمیرفت. در شاخ افریقا که الماس دارد سیاه ها اجازۀ داشتن چاقو را ندارند و چنان امنیت است که هرگز یک مرمی در آنجا فیر نمیشود! در کشور های عربی به شیخ ها اجازه یک فیر مرمی را غول سرمایه نمیدهد. حتا همی ایران! فکر میکنی این امنیت را آخوند تامین کرده؟ نه بیادر معدن! نفت! غول سرمایه بطور غیر مستقیم! لهذا کور خوانده ای برادر! گپ های پپولیست های چون رمضان بشر دوست سرت تاثیر کرده است. رسم این دنیای بی وفا حتا در دوست داشتن و طرد شدن آدمها تا فاصله ختم همین طعم نعنایی وشیرینی است تا چرخ کارشان میچرخد نگه ات میدارند،باتمام شدن طعم و شیرین ات، روی سرک تف ات میکنند

شوربختانه ما هیچ کسی را شکست نداده ایم بلکه قوم شکست خورده ها ایم. دلیلش همین بضاعت اندک،ادعای بزرگ، لافیدن و عدم یک پارچگی ماست. مضاف بر این گرفتار بودن در حصار های گروهی ،ایدئولوژیک ،منیت های فردی ،درس نگرفتن از شکست ها اعتقادات عمیق به لاف و دروغ ساختگی متجاوزین باعث شکستهای پیاپی ماشده است. ما همه بیماریم! آیا تا سال ۲۰۱۶که امریکا اعلان کرد در افغانستان چند تریلیون معادن موجود است ما میفهمیدیم معدن داریم؟ باور کن آن یک اعلان دروغ برای بازی دادن کنگره امریکا بود. نیست! اگر معدن میداشتیم بخدا اگر یک خطوه هم امریکا عقب میرفت. از پیامد های ۷ ثور بگو .

تصویر رویا

فردا بشهر ما مگر خورشید رخشان میرسد

 رشک گل و بوی جنانِ اعجاز یزدان میرسد

همچون حباب روی آب اندر لب انهار مست

با شور شعفم مژده ئ  دیدار جانان میرسد

پنهان دگر نتوان کنم اشک که آید از خوشی

رنگین کمان عشق من فردا خرامان میرسد

اشکم تبلور میدهد تصویر رویا و شکست

با بغض پنهان گر کنم  آهم به افغان میرسد

یلدای چشمانش همیش زیباتر از یلدای حسن

با یک تبسم نشئه از رطل گرانجان میرسد

دلتنگی و دلهره ها از لذت دیدار نیست

گه لحظه دیدار ما در  ملک کنعان میرسد

اندر مسیر رود آب بین صخره ها و سنگها

زآنرو ترنم های آب در گوش اینسان میرسد

سنگ مسیر رود عشق گشتم بدریای جنون

میلودی حسنت شنو از موج باران میرسد

هندسه اندام تو  نور بلورین  خیال

آتش بجسم و جان زند در دیده طوفان میرسد

دیریست موج خاطره سنگینتر از امید هاست

انگار در جسم شکیب پیری بدوران میرسد