این دروازه در سال ۱۸۴۲ میلادی توسط لارد ایلینبرو انگلیسی بجای دروازه صندل که سلطان محمود غزنوی از هندوستان آورده بود از غزنه واپس به هندوستان برده شده است . این تصاویر را خواهر زاده عزیزم دیبا جان امروز از هندوستان برایم فرستاده است
دوست بزرگوارم جناب استاد رحیل متن نوشته انگلیسی را به فارسی برگردان نموده اند که با تشکری از ایشان متن را اینجا میگذارم
غزنین- دروازه (۱۰۳۰ میلادی)
أصلا این دروازه از آرامگاه محمود غزنوی‌ست که توسط انگلیسها در سال ۱۸۴۲ به اینجا آورده شد. لارد الینبورو، گورنرجنرال وقت در یک ادعای تاریخی مدعی شد که این دروازه ساخته شده از چوب صندل و متعلق به معبد سومنات است که محمود آن را در سال ۱۰۲۵ به غزنی برده بود و انگلیس به انتقام توهین ۸۰۰ سال پیش آن را واپس به هند آورده است.
این ادعای دروغین را فقط به خاطری به خورد مردم دادند که حسن نیت مردم هند را خریده باشند. در حقیقت این دوازه از چوب عادی بی‌بوی غزنی ساخته شده است نه از چوب صندل که خوشبوست. شیوه تزیین این دروازه هیچ همگونی‌یی با چوب‌کاریهای قدیم گجراتی ندارد. همچنان روی این دروازه سطوری به زبان عربی حک شده است که در قسمت بالایی آن دیده می شود و حاوی نام محمود و القاب وی است. سر جان مارشال، لوح یادداشتی در اینجا گذاشته است که تمامی خصوصیات این دروازه را مشخص می سازد.
دروازه ۱۶.۵ پا بلندی، ۱۳.۵ پا عرض و نیم تن وزن دارد که از تخته های هندسی شش ضلعی و هشت ضلعی به گونه یی ساخته شده است که این تخته ها یکی به کمک دیگری بدون میخ و پرچی در چهارچوب دروازه جای داده شده است.
فکرِ گذاشتن دوباره این دروازه در سومنات سرانجام به جایی نرسید و دروازه درینجا به فراموشی سپرده شد. از آن زمان به بعد، در این اتاق نگهداری می شود. به هیچ‌صورتی این دروازه به این قلعه و یا مغولها رابطه‌یی ندارد بلکه یا بحیث غنیمت جنگی سال ۱۸۴۲ انگلیس و یا یادآورنده دردناکی از دروغهای تاریخی کمپنی هند شرقی درینجا افتیده ا
ست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر